Het slechtste schoolvoorbeeld!

Bokito

Maar terug naar dit dagelijkse rampzalige timeframe. Want het lijkt wel alsof de volwassen mensheid het besef van normen, waarden en veiligheid compleet verliest binnen dit kwartier. Door waanzin gedreven komt men als Bokito’s aan op de plaats van bestemming. Waar we ons meest waardevolle bezit blootstellen aan ondoordachte bewegingen. Waar we vanwege ‘tijdsdruk’ onze kinderen uit de auto te kiepen. Ouders rijden te hard, letten niet op en schatten situaties vooraf onvoldoende in. Het gaat wonderbaarlijk vaak nog net goed, maar wat nu als het die ene keer niet goed gaat? Is dat nodig om iedereen wakker te maken. Algemeen vinden bijna alle ouders en met hen ongetwijfeld menig schoolbestuur dat de situatie rondom scholen waar kinderen met de auto worden gebracht zeer onveilig is. Maar we doen er niets aan! Zijn wij zelf dan toch net iets belangrijker?

Ochtend-verplichtingen

Waarom kunnen de ouders niet 15 minuten eerder opstaan, of wellicht een half uur? Het begin van de dag-ritueel door samen te ontbijten en in alle rust richting school te vertrekken. Auto parkeren en met je kind naar het klaslokaal lopen om deze nog een fijne knuffel te geven en een leuke dag te wensen? Of wellicht gewoon samen fietsen in plaats van met de auto? We geven op deze manier het signaal af dat onze kinderen minderwaardig zijn ten opzichte van ons ‘volwassen leven’ vol met allerlei ‘nietszeggende’ ochtend-verplichtingen. Wat gaat iemand eigenlijk doen met die 20 seconden die ‘gewonnen’ zijn door het roekeloze rijgedrag, maar die net zo makkelijk kunnen leiden tot een ongekend ‘verlies’? Waar is het besef dat dit anders moet? En dat dit ook heel makkelijk anders kan? Daar waar wij kinderen in een gevaarlijke omgeving brengen om iets ‘te leren’, schijnen we zelf van deze situatie maar niets te willen leren. Bijzonder toch?

Ochtendstress

Moeten we niet wat met deze ochtendstress? Moeten we niet eens met onze leidinggevenden in gesprek om te bespreken of we iets later kunnen beginnen en een wat kortere lunchpauze houden? Moeten we eens kijken wat we kunnen doen om ons stressniveau aan te pakken, wellicht in overleg en gesteund door het bedrijf waar je werkt? Hebben we last van andere stress-symptomen waar we wat mee moeten?

Willen we niet allemaal weer bezig zijn met waar het om draait? Liefdevol zijn voor onze kinderen? De fijne rituelen van eenvoudig samen zijn en bewust momenten delen?

Een flow is een mentale staat waarin we ons helemaal in een activiteit verliezen, na afloop van een activiteit waarin je zo’n flow ervaart, voel je je helemaal voldaan en gelukkig. Jammer genoeg kun je zo’n flow niet afdwingen, maar er zijn wel tips om sneller in een flow te komen. Doe er vooral je voordeel mee:

1. AFLEIDING BEPERKEN

De grootste vijand van flow is afleiding. De belangrijkste stap om afleiding te beperken, is het uitzetten van zo veel mogelijk notificaties. Want elke keer als er een nieuwe mail in de hoek van je scherm verschijnt of als je telefoon een geluidje maakt, kun je weer opnieuw beginnen met het vinden van je concentratie. 

Bepaal vervolgens zelf wanneer je naar deze nieuwe berichten kijkt. Het komt namelijk maar zelden voor dat je een bericht ontvangt waar je met hoge spoed naar moet kijken. En ja, het gaat vast weleens mis. Je beantwoordt misschien een mailtje te laat. Dat is niet erg. Bied je excuses aan en ga verder. Het levert je uiteindelijk meer concentratievermogen en voldoening op.

2. PAK UITSTELGEDRAG AAN

We vertonen uitstelgedrag om werk te vermijden dat ons een slecht gevoel kan geven. Bijvoorbeeld omdat we niet geloven dat we iets kunnen: ‘Ik kan nu wel beginnen aan het schrijven van dat marketingplan, maar eigenlijk weet ik toch wel dat het slecht wordt.’ Om dat minder prettige gevoel te vermijden, doen we iets anders, iets wat een tijdelijke oppepper geeft: ‘Zo, toch even lekker mijn bureau opgeruimd.’ Maar dat uitstelgedrag veroorzaakt weer meer schaamte en schuldgevoel: ‘Ik krijg nooit wat voor elkaar!’ Waardoor we nog verder verzuild raken in uitstelgedrag.

Hoe pak je uitstelgedrag dan wel aan? ‘Gewoon beginnen.’ Ja duh, natuurlijk moet je gewoon beginnen. Bedankt zeg! Iedereen weet dat ‘gewoon beginnen’ makkelijker gezegd is dan gedaan. Maar hoe kun je er nou voor zorgen dat dat ‘gewoon beginnen’ makkelijker wordt?

Spreek jezelf eens streng toe: ‘Oké, ik geef toe dat ik er nu geen zin in heb, maar ik ga toch gewoon beginnen.’ Is het dan echt zo makkelijk? Ja, probeer je maar eens voor te stellen dat je aan het einde van de dag met een tevreden gevoel naar huis gaat als je dat marketingplan, voor de verandering, wel af hebt kunnen vinken.

Pak eens een post-it, of een ander papiertje, en schrijf daar maximaal drie dingen op die je vandaag sowieso wilt doen. En probeer je voor te stellen dat je aan het einde van de dag met een tevreden gevoel naar huis gaat als je die punten hebt afgevinkt. Door op deze manier de weg vrij te maken voor geconcentreerd werk, raak je steeds vaker en sneller in een flow en haal je voldoening uit je werk.

3. ZEG EENS NEE

Ook al ruim jij nu meer tijd in voor een flow, dat betekent niet dat collega’s opeens minder aan je gaan vragen. Voor je het weet ga je te veel verplichtingen aan en kom je niet aan een flow toe. Zeg daarom vaker ‘nee’, zodat je ‘ja’s’ beter worden. Oefening baart kunst, want de meeste mensen willen anderen niet teleurstellen.

3. NEEM RUIMTE VOOR RUST

Als je enkele van deze tips toepast, merk je waarschijnlijk dat je meer werk gedaan krijgt in korte tijd. Het kan verleidelijk zijn om die vrijgekomen tijd óók aan werk te besteden. Zo word je een soort productiviteitsmachine die heel lekker draait tot-ie opbrandt. Verstandiger is om die tijd aan rust te besteden. Plaats een paar ankerpunten op de dag die het werken voor jou plezierig maken, een kop koffie drinken of even kletsen met je collega(‘s). Rond bijvoorbeeld taak 1 af, zet een kopje koffie voor jezelf. Begin pas na die kop koffie aan taak 2.

Vergelijk een flow met mediteren; ook daarmee verdwijnt de dagelijkse ruis (tijdelijk) naar de achtergrond. Lees hier meer over meditatie.